Rouw bij pril verlies

Als je je baby verliest, ben je enorm kwetsbaar. Bij het doormaken van dit verlies is er een natuurlijke beweging van passief ondergaan naar actief verwerken. Er moeten veel beslissingen worden gemaakt in een korte periode. Je zult zoeken naar wat goed voelt. Het verlangen om het heden te vermijden is vaak groot. Op langere termijn is dit geen oplossing, want voor de heling is het noodzakelijk om er doorheen te gaan. Een berg die beklommen moet worden waar enorm tegenop gezien wordt. Angst, woede en schuld zijn vaak benoemde emoties die geuit mogen worden. 

Manu Keirse schrijft in zijn boek “Helpen bij verlies en verdriet” over de vier rouwtaken die men moet vervullen. De werkelijkheid van het verlies onder ogen zien, de pijn van het verlies ervaren, je aanpassen aan de wereld na dit verlies en tenslotte weer leren genieten en herinneringen bewaren.

Rouwen is iets dat een mens niet alleen kan, maar dat samen met anderen moet gebeuren. Rouwen na het verlies van je baby is rouwen om iemand waar je je al aan had gehecht en herinneringen mee had willen maken. Rouwen kost tijd en bergen energie. 

Het is van belang om te weten dat er geen vast omlijnd proces is en iedereen hierin zijn eigen verhaal kent. Dat geldt ook voor jullie als ouders. Het helpt in de onderlinge relatie om je dit te realiseren. Bij de dood van een kindje weet de omgeving zich vaak moeilijk een houding te geven. Het is helpend om je te realiseren dat de juiste woorden vaak moeizaam te vinden zijn.

Het welkom heten, het maken van herinneringen en het vormgeven van een afscheid geven kracht om verder te gaan.

Vertrouw erop dat je meer aankunt dan je denkt.